Laatste weekjes weinig geschreven op deze blog. Maar goed. Was met andere dingen druk bezig.
Ik wil iedereen bedanken die dit avontuur heeft gevolgd de afgrlopen 100 dagen.
Ik heb er aardig wat bezoekers gehad.
Zit even de statestieken te bekijken en er waren genoeg hits.
Leuk om te zien.
Volgende periode doe ik het weer.
Maar nu eerst na 100 zeedagen even wat rust nemen.
Tot horens.
Eddy...
Afgelopen nacht om 03:00 waren we bezig met de aanloop naar de Humber. Het was heiig en haast geen wind.
Een uurtje later pikte we de loods op en gingen langzaam naar binnen.
Voor ons aan was nog een ander schip en er moest er nog één uit.
Er is een sluis maar die was te klein voor ons. De sluis zelf is 91 meter en wij zijn 108,5 meter.
De enigste manier om naar binnen te gaan is net even voor hoogwater. Dan gaan beide deuren open en er is dan een vrije doorvaart voor een uurtje.
Daar moesten we dus even op wachten.
Eenmaal zover ging die ene er uit en onze voorganger er in.
Daarna volgde wij.
Ik heb het zekere voor het onzekere genomen en een al ruim voor aankomst een sleepboot bestelt.
Het zou een nauwe doorgaan door de sluis worden en een hele krappe draai in de haven zelf.
Op de rivier de Humber hebben we de sleepboot vastgemaakt. Die zou eerst als een rem dienen en later nodig zijn voor onze manouvres in de sluis en de haven.
De sluis was 21 meter breed dus maar 5 meter speling. Vanaf de rivier was het een 90 graden draai op een klein stukje naar de sluis. In tussen was de wind wat toegenomen en blies dwars op.
Het was allemaal krap aan maar zonder iets te raken netjes de sluis doorgekomen.
In de havenbekken die 180 meter breed was lagen aan beide kanten precies waar ik rond moest gaan twee obstakels. Van die 180 meter had ik maar 120 meter om veilig het schip rond te gooien.
Met 4 meter speling voor en 4 meter achter netjes rond gegaan.
Hier had ik de sleper wel even voor nodig.
Na de draai achteruit naar de ligplaats gevaren en netjes afgemeerd.
Om 06:15 lagen we vast.
De sleepboot bij dit avontuur was geen overbodige luxe.
Na een wat winderige morgen op de Central-Baltic kwamen we rond 20:00 aan bij Drogden Vuurtoren.
De aanloop naar het Drogden-Kanaal.
Al van te voren was te zien dat er vanaf het noorden aardig wat schepen aankwamen. (via Radar en AIS)
Ook zat er een klein kustertje voor ons die niet zo snel liep.
Na een kleine overweging besloten om deze kuster niet op te lopen in het smalle kanaal. Dan zal ik in het gedrang komen met de zuidwaartse schepen.
Dus wat snelheid afgenomen en achter het kustertje gebleven.
Wel moest ik flinke rekening houden met een stroom die er stond, dwars op mijn schip.
Met wat tegen sturen goed weten op te vangen en veilig lang de tonnenstreek gekomen.
Eenmaal uit het kanaal de kleine kuster opgelopen (ingehaalt). En nu opweg naar "The Sund".
Het smalle stukje tussen Zweden en Denemarken.
Ook altijd wel een intensief stukje varen met veel verkeer en koerskruisende ferry's
Vandaag een rustig weertje gehad op de Baltische zee. Weinig wind en een mooie zonnige dag.
Vandaag is er besloten dat we buiten om naar Grimsby (UK) gaan. Via Skage.
We hebben de tijd want er is een schip voor ons aan die ze eerst gaan lossen.
De rederij hoeft dan geen geld uit te geven aan de dure passage van het Noord-Oost zeekanaal en wij varen met economische snelheid (brandstof besparing) richting de loshaven.
Wel moeten we rekening houden dat we toch op een bepaalde tijd aankomen aan de Humber. Dit in verband met hoog water. (Getijde).
Als we het tij missen kunnen we pas 12 uur later naar binnen.
Ik vaar nu met aankomst op het eerste tij op maandag. (03:00).
Als het weer zo blijft haal ik dat zeker.
Nu eerst maar even genieten verder van onze Baltische cruise....
Na een paar dagen internetische-afwezigheid ben ik er weer.
We lagen in Rusland en daar is internet-roamen aardig aannde dure kant dus ik heb internet even afgezet.
In Vyborg hebben we 5800 kubiekemeter aan gezaagd hout geladen voor Grimsby in Engeland.
Het laden ging allemaal op een slakkegangetje. Pakje voor pakje. We zijn in totaal 2.5 dagen bezig geweest.
Dat gaf mij de tijd om de einde-maand administratie te doen.
Datbis allemaal gelukt rnnkan met de eerste gelegenheid op de post naar het hoofdkantoor.
Verder was er innhet oosten van de Finse Golf nog een aardig pakje ijs te vinden.
Naar binnen toe hadden we begeliding van een ijsbreker.
Langzij komen in het ijs heb ik zelf voor elkaar gekregen.
Bij vertrek heeft een sleepboot het ijs rond ons schip losgevaren en een ijsbreker heeft ons naar buiten begeleid.
Nu hier in de Finse Golf valt het ijs op het moment reuze mee. Hele stukken openwater en daar waar ijs ligt zitten er vaargeulen in die door andere schepen zijn gemaakt.
Voorlopig een makkie dus.
