En we zijn weer aan het laden

De "Lady Irina" is al een paar uur geleden gereed gekomen met laden. Nu zij  wij weer aan de beurt. We hebben de luiken open gegooid en gaan weer laden.

Deze dag was een mooie dag. Het openlucht museum "Malie Karelie" bezocht en gezien hoe de mensen hier geleeft hebben. Een hoop van die architectuur zie je hier zeker nog terug.
Mooi om te zien allemaal.

Vanmorgen vroeg vertrokken om 07:00 vanaf het schip richting het centraal station, hier om de Stuurman te treffen. Die was een avondje thuis gebleven met zijn vriendin.
Om 07:30 was ik bij de poort en daar stond de chauffeur al te wachten die de stuurman had geregeld.

Op dat station was het al een hele belevenis.
Op straat op de bushalte zelf was het een grote ijsbaan vanwege de kleine bussen die er elke 2 minuten stopte. Een hoop mensen stapte in en uit. En er werdt af en toe flink geglibberd.

We stapten even later op onze bus naar een ander station waar de zus van de stuurman en Natali stonden te wachten.
Het duurde maar even totdat bus 104 er aan kwam. Met die bus was het nog zo'n 40 minuten tot "Malie Karelie".
In de bus zelf was er al een leuk gesprek en veel lol. Dus die 40 minuten waren zo voorbij.

Eenmaal bij het museum stonden er nog een paar andere mensen te wachten.
Bij de kassa moest ik een beetje op de achtergrond blijven om dat ze hier een raar systeem hebben dat buitelanders meer moeten betalen dan de Russen zelf.

Eenmaal binnen zijn we eerst even wat koffie gaan drinken wat in thermoskannen was meegenomen.
Natali had  die morgen ook nog Piroshky gemaakt. Een brooddeeg gevuld met champions en gehakt.

Na dit zijn we door het park wezen lopen.
Het eerste was de st Joseph kerk. Het is jammer dat ik binnen niet mocht fotograferen. Het was zo'n mooi en imposant gezicht. Zeker toen mijn vrienden st Joseph gingen eren. Een ritueel wat in de Orthodoxe kerk word gedaan. Het gaf mij kippenvel en een goed gevoel.
Een eer om zoiets te mogen meemaken.

De wandeling door de rest van het park werd mij van alles vertelt door Natali en Petr, de stuurman, over de geschiedenis en de gebruiken in deze regio.
Zeer interresant en leerzaam.
Zoals de wensboom

Echt zo'n dag om niet meer te vergeten.
Na deze ervaring zijn Petr en ik naar het schip teruggebracht in een dikke 4x4 Toyata Tundra.
Comfortabel en warm kwamen we om 14:00 weer bij de poort aan.
En liepen wij de 20 minuten ijzige route terug naar de "Lady Carina"